بی‌اعتنایی حکومت به نابرابری‌ ها خشونت را افزایش می دهد_خبررسان

به گزارش خبررسان، فرشاد مؤمنی، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبائی و رییس موسسه دین و اقتصاد که امروز، در همایش دو روزه «گفتمان صلح و دولت آینده در ایران» که به همت انجمن علمی مطالعات صلح ایران و خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد، سخن می‌او گفت، او گفت و گو خود را با سپاس از انجمن صلح بابت مطرح گفتمان صلح به‌گفتن گفتمان دولت چهاردهم اغاز کرد و  او گفت: «در نبوده است احزاب، هنگامی افرادی که تصمیم سامان دادن به جامعه را دارند خود دچار نابسامانی می باشند، یک نهاد اندیشه‌ورز به‌نوعی جور کاستی جامعه را بر دوش می‌کشد و آرمان و ایدئولوژی مشخصی را با گفتن آرمان صلح به دولت تازه هدیه می‌دهد، جای سپاس دارد. این در شرایطی است که انگیزه جدی در جامعه برای شراکت در ساخت آینده و سرنوشت جامعه در بین مردم وجود ندارد و نیروهای غیرمتعارضی در داخل و خارج، سرزمین را به سمت آشوبناکی می‌کشانند.» 

مؤمنی در قسمت فرد دیگر از سخنان خود به اتفاق رشد گسسته به‌جای رشد مدام در سرزمین اشاره کرد و با اهمیت ترین نشانه آن را نبوده است انباشت و ارتقابخشی دانست و او گفت: «با مرور آثار آیت‌الله شهید بهشتی می‌توان به پسرفتی که ما در سازمان‌یافتگی داشته‌ایم، پی برد. کیفیت برنامه‌نویسی در ایران نشان از آن دارد که ما در سپس شخصی و جمعی دچار بحران یادگیری هستیم و هر چه هزینه می‌پردازیم قادر به یادگیری نیستیم و کوششهای خود را مجددا از صفر سامان می‌دهیم.»

این استاد اقتصاد در ادامه از مقدمات ادراکی تحقق صلح به‌مثابه زیربنای خلق ثروت و دانایی یاد کرده و به برخی از این مقدمات اشاره کرد. به باور او، در جامعه خواهان صلح باید به همه عناصری که نیاز به خبر از آن است دقت داشت. به حرف های مؤمنی، نقش زیربنایی مناسبات عادلانه یکی دیگر از مقدمات برای تحقق گفتمان صلح است: «در سرزمین ما، عناصر جغرافیایی و ساخت اجتماعی نابرابری اجتماعی را بازنمایی می‌کنند و باید به این مسأله دقت داشت.»

تقدم صلح درون بر صلح بیرون از دیگر مقدماتی است که به باور این اقتصاددان نهادگرا برای تحقق گفتمان صلح الزامی است: « اگر در درون، نابرابری‌ها را گسترش دادید و تاب تحمل اعترضات را نداشتید، انتظار نداشته باشید که در بیرون به جایی برسید.»

مؤمنی در ادامه با انتقاد از احاله اصل تصمیم‌گیری به یک امر مجهول به نام «نظر کارشناسی» آن را تا اندازه‌ای خطرناک خواند و افزود: «باید دقت کرد که تنوع نگاه‌ها و نظریات در همه عرصه‌ها وجود دارد اما در امر تصمیم‌گیری به قوت تشخیص نیاز است.»

واکاوی برخی ضروریات بدیهی در ساحت اقتصاد برای تحقق گفتمان صلح، قسمت بعدی سخنان این استاد دانشگاه می بود. به باور این اقتصاددان، دقت به این بدیهیات اولیه عقلی برای بهبود شرایط الزامی است: «نخست، عصر خام‌فروشی به‌سرآمده است. باید راه خلق ثروت و دانایی را باز کرد. اگر ما برای ۸۰ سال نفت خود را پیش‌فروش کنیم تنها می‌توانیم سهام یکی از شرکت‌های دانایی‌محور بزرگ خارجی را خریداری کنیم.»

او دقت به چارچوب مناسبات ساختاری اجرایی قوت را یکی دیگر از ضروریات پیشرفت خواند و افزود: «ما با یک رویکرد همه‌خواهی افراطی مواجه هستیم و اینگونه در هر عرصه‌ای که به شکل حیثیتی داخل شده‌ایم ناکامی خورده‌ایم؛ برای مثال، در جذب اندوخته خارجی، خصوصی‌سازی و …. تا وقتی‌که به توانمندسازی ساختار بی‌دقت باشیم و مناسبات فرد دیگر همانند چاپلوسی وجود داشته باشد، راه به جایی نخواهیم برد.»         

مؤمنی در این راستا به گزارش گسترش جهانی سال ۲۰۱۱ اشاره کرد و آن را برای رویکرد صلح یک سند روشن خواند: « در این گزارش آشکارا گفتن می‌شود آنچه که خشونت را افزایش می‌دهد فقدان توان حکومت در تشکیل مشاغل باکیفیت و فرد دیگر بی‌اعتنایی به نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی است.»

به باور این استاد دانشگاه، این چنین باید اقتضائات زمانه را فهمیدن کرد: «برای مثال، کل هزینه جنگ جهانی دوم به قیمت سال ۱۹۹۵ چهار هزار میلیارد دلار بوده در حالی‌که فقط مقدار قیمت‌زدایی مالی در یک سال نخست بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸، نزدیک به ۴۷ هزار میلیارد دلار برآورد شده است.»

او در آخر خطرنشان کرد: «اگر راه برای دانایی‌محوری به‌معنی مقدم کردن ساختار قوت به فصل‌الخطاب شدن علم در تخصیص منبع های،  روی ندهد و به سمت جانشین کردن تشکیل فنارورانه حرکت نکنیم بهای سنگینی پرداخت می کنیم. در صورت بی‌اعتنایی به خلق ثروت، کارگران، بازنشستگان و دیگر گروه‌های اجتماعی ناخشنود می‌شود و امکان صلح در درون ناممکن می‌شود.»

منبع :


جماران