نگاهی به نمایش “صید ممد” / یک رئالیته خالص!_خبررسان

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبررسان از تنسیم، در آخرین روز دوران ریاست جمهوری سیدمحمدخاتمی و اولین روز اغاز بکار محمود احمدی نژاد، صیدممد و همسرش در خیالی واهی چشم به راه آمدن رئیس جمهور به خانه سرایداری خود می باشند!

این نوشته دستمایه تشکیل نمایش “صیدممد” شده است. نمایش به وضوح در بستر رئال خلق شده است. از لحظه اغاز نمایش که همسر صد ممد در حال کشک سابیدن است این چنین بر می‌آید که آرزوی خانواده آنها برای دیدن رئیس جمهور، خیالی بیش نیست!

روابط آدم‌ها در نمایش، کمدی محض است، اگر چه کارگردان آنگونه که انتظار می‌رود کفه ترازوی کمدی نمایش را سنگین‌تر نکرده اما با این وجود بار طنز آن در تراز مناسب و قابل قبولی قرار دارد. حتی داخل کردن معصومه ابتکار به نمایش علیرغم آنکه در ظاهر به نیت پشتیبانی به جریان کمدی نمایش نیست اما در حقیقت و با نگاه به بطن تاثییر، این نوشته قابل شهود است که نویسنده و کارگردان قصدی غیر از این نداشته‌اند. شوخی با افرادی که در بیشترین سطوح مدیریتی سرزمین قرار داشته‌اند در این نمایش به خوبی جواب داده و نویسنده موفق شده با پرهیز از شوخی‌های سخیف و یا به چالش کشیدن سیاسیون، لحظات شاد و با نشاطی را برای مخاطب فراهم کند. نویسنده همه ابزار ملزوم را به خدمت گرفته تا در لفافه و در پوشش کمدی مطلب خود را منتقل کند.

از سوختن آش پشت پا تا تحول شغل آنی و لحظه‌ای صیدممد و دیگر لحظات کمدی نمایش همه انها حاوی مطلب‌های سربسته‌ی نویسنده می باشند.

کارگردانی نمایش به تبعیت از متن در فضایی کاملاً رئال شکل گرفته است. چیدمان صحنه و در هم آمیختن سفره عقد، آشپزخانه و فضای عمومی یک خانه معمولی نشان از تمهید کارگردان در انتقال پیامی مهم دارد. آکساسوار در خدمت کارگردان و برای پیشبرد داستان در دسترس است و این چیزی جز یک رئالیته خالص نیست!

هادی سعادتی در پیروی از سبک رئال حاکم بر نمایشش، بازیگران، صحنه و ابزار را در ریل صحیح قرار داده و در مسیری که احتمالا ابتدا حرکتش کند به نظر برسد اما در ادامه با ریتمی درست پیش می‌رود و تماشاگر بدون آنکه گذر زمان را فهمید شود با “صیدممد” همراه شده و داستان نمایش را جستوجو می‌کند.

بازی‌ها همانی است که کارگردان می‌خواهد، رئال و به دور از اضافات. بازیگرهای نمایش در راستای سبک نمایش حرکت می‌کنند. بازی‌های روان، بدون اغراق و مبتنی بر تجارب بازیگران نقش مهمی در باورپذیر شدن نمایش دارند.

علیرضا جلالی تبار با کوله باری از توانایی صیدممد را بازی می‌کند. تلاش و تقلای بی جهت از او دیده نمی‌شود. او باید صید ممد باشد که هست! یک سرایه دار که اوج ترقی شغلیش نگهبانی از دیگ‌های غذاست! فهمیدن درست جلالی تبار از نقش، صید ممد را آنگونه که باید خلق کرده است. روشنک خسروی سال‌ها است در صحنه تئاتر بازی می‌کند. او با پرداخت درست نقش، همچون جلالی تبار به خوبی از ایفای آن برآمده است. تبادل دیالوگ بین او و جلالی تبار به درستی انجام می‌شود و پذیرفتن کاراکترشان را برای تماشاچی آسان می‌کند. کاظم برزگر هم که تجارب با ارزشی در تئاتر دارد انتخاب درستی برای نقش سرایدار تازه بوده است. او با انتخاب استایل و سبک گفتار رئیس جمهور اسبق فضای کمدی جذابی پدید می‌آورد و آخر بندی خوبی برای نمایش رقم می‌زند.

نمایش: صیدممد

نویسنده و کارگردان: هادی سعادتی

بازیگران: علیرضا جلالی تبار، روشنک خسروی، کاظم برزگر

عمارت نوفل لوشاتو – 6آبان تا۱۰آذر۱۴۰۳ ساعت ۳۰/۱۹

مشاور تشکیل: محمد مطمعن مقدم – مدیر اجرایی: کاظم برزگر – دستیار کارگردان: میثم الفتی، مصیب باقری – طراح گریم: اکبر صالحی- طراح صدا، ترکیب صدا: سیامک سلاطی – طراح بروشور، ساخت تیزر: جاوید علیپور، فرزین شکاری – مدیر روابط عمومی، تبلیغات: زهرا شایان فر – مشاور تشکیل: محمد مطمعن مقدم – عکاس: پویان شاملی – منشی صحنه: حنانه اشرفی نژاد – طراح صحنه: امیر پناهی فر – دستیارصحنه: نشاط ثیابی، وحید محققی – دکوراتور: بهنام مالکی – هماهنگی، برنامه ریزی(اجرا): محمد نیکبخت.

خلاصه: صیدممد و همسرش در انتظاری نامتعارف برای ورود رییس جمهور به خانه سرایداری خود به سر می‌برند.

انتهای مطلب/