زمان طلایی برای مقابله با تغییرات اقلیمی/ فولاد سبز چیست و چرا جهان زیاد تر به آن نیاز دارد؟_خبررسان
[ad_1]
به گزارش خبررسان
اخبار فولاد/ امروزه در دنیای مدرن، رشد شهرها و زیرساختها و تقاضای روزافزون برای فولاد علتشده است که این فلز به یک کالای الزامی تبدیل شود. با این حال، در کنار مزایای زیاد آن، اثرات محیطزیستی تشکیل فولاد یکی از چالشهای بزرگ جهان در مقابله با تغییرات اقلیمی است.
به گزارش خبررسان و به نقل از فولادنیوز، دولتها و صنایع گوناگون برای دستیابی به اهداف اقلیمی و افت انتشار کردن کربن به جستوجو تحول در راه حلهای تشکیل فولاد می باشند. در این بین، فناوریهای نوین همانند فولاد سبز به گفتن یکی از راهحلهای کلیدی نقل شدهاند.
چرا صنعت فولاد به دقت اختصاصی نیاز دارد؟
فولاد یکی از پرکاربردترین مواد صنعتی در جهان است و در تعداد بسیاری از جنبههای زندگی روزمره انسان نقش مهمی ایفا میکند. از ساختمانها و پلها گرفته تا خودروها، هواپیماها، کشتیها و حتی لوازم خانگی، فولاد قسمت جداییناپذیری از زندگی بشر است. با این حال، تشکیل فولاد، بهاختصاصی از طریق کورههای بلند مبتنی بر زغالسنگ، یکی از فرآیندهای صنعتی است که بیشترین مقدار دیاکسید کربن را تشکیل میکند.
کورههای بلند برای تشکیل فولاد به زغالسنگ به گفتن سوخت و ماده احیاکننده وابسته می باشند و برای رسیدن به دمای بالای ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد انرژی بسیاری مصرف میکنند. نتیجه این فرآیند، انتشار کردن حجم عظیمی از دیاکسید کربن به جو است.
مطابق گزارش آژانس بینالمللی انرژی (IEA)، برای رسیدن به اهداف اقلیمی تعیینشده در توافقنامه پاریس، تشکیل دیاکسید کربن در صنعت فولاد باید تا سال ۲۰۵۰ حداقل ۵۰ درصد افت یابد و بعد از آن نیز افت بیشتری اشکار کند. این قضیه اهمیت اختصاصیای دارد، چرا که بدون کربنزدایی صنعت فولاد، دستیابی به اهداف جهانی برای افت گرمایش زمین ممکن نخواهد می بود.
فولاد سبز: راهحل پیشرو برای آینده
فولاد سبز اصطلاحی است که به فرآیند تشکیل فولاد بدون منفعت گیری از سوختهای فسیلی و با افت یا حذف انتشار کردن دیاکسید کربن اشاره دارد. یکی از فناوریهای برجسته در این عرصه، منفعت گیری از هیدروژن سبز به گفتن جانشین زغالسنگ است.
هیدروژن سبز از طریق فرآیند الکترولیز تشکیل میشود، فرآیندی که آب را به هیدروژن و اکسیژن تجزیه میکند و اگر این فرآیند با منفعت گیری از انرژی تجدیدپذیر همانند باد یا خورشید انجام شود، میتواند کاملاً عاری از کربن باشد. به حرف های گروه صنایع سنگین میتسوبیشی (MHI)، هیدروژن سبز میتواند نقش مهمی در جایگزینی زغالسنگ در کورههای فولاد ایفا کند. هنگامی که هیدروژن به جای زغالسنگ در فرآیند تشکیل فولاد منفعت گیری شود، تنها بخار آب تشکیل میشود و دیاکسید کربنی انتشار نمیشود.
علاوه بر هیدروژن سبز، فناوریهای فرد دیگر نیز وجود دارند که میتوانند به تشکیل فولاد سبز پشتیبانی کنند. برای مثال، کورههای قوس الکتریکی یکی از راه حلهای پیشرفته برای تشکیل فولاد می باشند. این کورهها از برق به جای زغالسنگ برای ذوب فولاد منفعت گیری میکنند. با این حال، سبز بودن این فناوری وابسته به منبع برق مصرفی است. اگر برق از منبع های تجدیدپذیر فراهم شود، فولاد تولیدی بهطور قابلتوجهی دوستدار محیطزیست خواهد می بود.
چالشهای پیش روی تشکیل فولاد سبز
اگرچه فولاد سبز میتواند نقش کلیدی در افت انتشار کردن دیاکسید کربن داشته باشد، اما مسیر اجرای آن با چالشهای بسیاری روبرو است:
۱. هزینههای بالا
تشکیل هیدروژن سبز در مقیاس بزرگ نیازمند اندوختهگذاریهای هنگفت در زیرساختهای انرژیهای تجدیدپذیر است. برای مثال، شرکت آرسلور میتال، بزرگترین تولیدکننده فولاد اروپا، برآورد کرده است که تنها کربنزدایی فعالیتهای این شرکت در اروپا امکان پذیر تا ۴۰ میلیارد دلار هزینه داشته باشد.
۲. دسترسی محدود به هیدروژن سبز
هیدروژن سبز به مقادیر بسیاری برق تجدیدپذیر نیاز دارد و تشکیل آن در مقیاس جهانی هم چنان محدود است. علاوه بر این، حمل و ذخیرهسازی هیدروژن نیز خود یک چالش تکنولوژیکی و اقتصادی محسوب میشود.
۳. پیشرفت کند فناوریهای سبز
در حالی که تعداد بسیاری از تولیدکنندگان فولاد به جستوجو جایگزینی کورههای بلند با کورههای قوس الکتریکی می باشند، گزارشها مشخص می کند که این روال زیاد کند پیش میرود. تنها ۲۸ درصد از ظرفیتهای فولادسازی تازه از این فناوری منفعت گیری میکنند، در حالی که این رقم باید بهطور قابلتوجهی افزایش یابد تا اهداف اقلیمی محقق شوند.
نقش سیاستها و برنامههای جهانی
برای تسریع روال کربنزدایی صنعت فولاد، دولتها و سازمانهای بینالمللی نقش مهمی ایفا میکنند. اتحادیه اروپا در مطرح REPowerEU مقصدگذاری کرده است که منفعت گیری از هیدروژن تجدیدپذیر را تا سال ۲۰۳۰ بهشدت افزایش دهد. این مطرح بخشی از برنامه بزرگ اتحادیه اروپا برای دستیابی به انتشار کردن خالص صفر تا سال ۲۰۵۰ است.
چین نیز، به گفتن بزرگترین تولیدکننده فولاد جهان، متعهد شده است تا سال ۲۰۶۰ به بیطرفی کربنی دست یابد. با دقت به این که کارخانههای فولاد این سرزمین مسئول یکسوم از انتشار کردن دیاکسید کربن می باشند، این مقصد الزام تغییرات عظیمی در صنعت فولاد این سرزمین است.
علاوه بر این، ائتلافهای جهانی همانند ائتلاف اولین محرکان که در مجمع جهانی اقتصاد شکل گرفته، تلاش میکنند تا صنایع را به منفعت گیری از مواد و فناوریهای کربنزدایی شده ترغیب کنند. اکنون، ۵۵ شرکت و ۹ سرزمین متعهد شدهاند که درصد مشخصی از مواد صنعتی مورد نیاز خود را از تولیدکنندگانی خریداری کنند که از فناوریهای سبز منفعت گیری میکنند.
صنعت فولاد، با وجود اهمیت حیاتی آن برای گسترش زیرساختها و زندگی مدرن، یکی از چالشبرانگیزترین قسمتها برای کربنزدایی است. فناوریهایی همانند هیدروژن سبز و کورههای قوس الکتریکی، اگرچه نویدبخش می باشند، اما برای دستیابی به اهداف اقلیمی به اندوختهگذاریهای گسترده و همکاریهای جهانی نیاز دارند.
دولتها و صنایع باید با اتخاذ سیاستهای مناسب، اندوختهگذاری در زیرساختهای انرژیهای تجدیدپذیر و ترویج فناوریهای سبز، این صنعت را به سمت آیندهای پایدار هدایت کنند. اگرچه مسیر سبز کردن صنعت فولاد پرهزینه و پیچیده است، اما این عمل نه تنها برای مقابله با بحران اقلیمی، بلکه برای ضمانت آیندهای پایدار برای نسلهای بعدی الزامی است. تنها با هماهنگی جهانی و ضمانت مشترک میتوان این تحول بزرگ را محقق کرد.
دسته بندی مطالب
اقتصاد
[ad_2]
منبع