نساجی؛ امیدی که به لیگ یک تبعید شد، اشکهای شهر خسته – خبررسان
[ad_1]
به گزارش خبررسان
به گزارش خبرنگار مهر، تیم فوتبال نساجی مازندران بعد از هفت سال وجود در بیشترین سطح فوتبال باشگاهی در ایران در فصل بیست و چهارم و بعد از تغییرات مدیریتی و کادرفنی بسیاری که در این تیم شکل گرفت در فاصله یک هفته مانده به آخر فصل جاری سقوط خود به لیگ دسته اول را قطعی کرد.
در فصل ۹۷–۹۶ لیگ دسته اول فوتبال ایران، رقابت برای صعود به لیگ برتر به اوج شوق رسید و سرنوشت تیمهای مدعی تا آخرین هفته اشکار نشد. در آن مقطع، تنها دو تیم جواز وجود در لیگ برتر را کسب میکردند و نساجی مازندران یکی از تیمهایی می بود که برای این مقصد تلاش میکرد.
هفته پایانی به نحوه عجیبی حساس و نفسگیر می بود؛ نساجی باید در ورزشگاه تختی تهران به مصاف تیم سقوط کرده راهآهن میرفت و برای افزایش شانس صعودش نیاز به بردی پرگل داشت. در سوی روبه رو تیم خونه به خونه بابل که در جدول جایگاه بهتری داشت، در خانه میزبان تیم برق شیراز می بود.
نزدیک به ۲۵ هزار هوادار نساجی در ورزشگاه تختی حاضر شدند تا تیم محبوبشان را در این بازی سرنوشتساز همراهی کنند. نساجی در یکی از بهیادماندنیترین بازیهای تاریخ خود، موفق شد با نتیجه ۶ بر صفر راهآهن را ناکامی دهد. این پیروزی با تفاضل گل بالا علتشد نساجی با امتیازی برابر با خونه به خونه، اما با برتری در تفاضل گل، جایگاه دوم جدول را به دست آورد و بعد از ۲۴ سال انتظار، مجدد به سطح اول فوتبال ایران بازگردد.
با صعود نساجی مازندران به لیگ برتر، یکی از نخستین دغدغههای جدی باشگاه و مسئولان شهر، حالت ورزشگاه خانگی این تیم یعنی استادیوم شهید وطنی قائمشهر می بود. این ورزشگاه از نظر ظرفیت و زیرساختها برای میزبانی مسابقات لیگ برتر مناسب نبوده است و همین قضیه علتشد که زیاد سریع برنامهای برای بازسازی و بهروزرسانی آن در دستور کار قرار گیرد.
بر پایه ضوابط فدراسیون فوتبال و تایید ناظران کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC)، ورزشگاههای میزبان بازیهای لیگ برتر باید دارای امکانات استانداردی از جمله سکوهای مناسب، نور کافی، اسکوربورد دیجیتال و دیگر ملزومات حرفهای باشند. به همین علت مسئولان شهری و استانی تصمیم گرفتند پروژه بازسازی ورزشگاه وطنی را اغاز کنند تا این استادیوم قدیمی بتواند در سطح لیگ برتر و در شأن هواداران پرشور نساجی ایفای نقش کند.
باشگاه نساجی مازندران با تکیه بر پیشینهای قدیمی و ریشهدار، یکی از پرهوادارترین تیمهای فوتبال ایران به حساب می اید. نظرسنجیهای گوناگون در سالهای تازه مدام نشان دادهاند که این تیم از حمایتوسیعای در بین هواداران فوتبال برخوردار است؛ هوادارانی که نهتنها در قائمشهر بلکه در نقاط گوناگون شمال سرزمین و حتی در دیگر استانها نیز پراکندهاند.

محبوبیت نساجی فراتر از مرزهای شهر میزبانش رفته و به یک برند مردمی تبدیل شده است؛ تیمی که در هر کجای ایران به میدان میرود، میتواند روی حمایتپرشور تماشاگرانش حساب باز کند. یکی از شاخصههای مهم نساجی، وجود پرتعداد و پرانرژی هواداران در بازیهای خارج از خانه است؛ جایی که ورزشگاهها با وجود آنها رنگ و بوی خانگی به خود میگیرند و همین نوشته مدام مورد تحسین اهالی فوتبال قرار گرفته است.
فرهنگ هواداری در نساجی از نسلی به نسل دیگر منتقل شده و همین عمق عاطفی علتشده تا این تیم در فوتبال ایران جایگاه اختصاصیای داشته باشد. بدون شک، وجود هواداران پرشمار و وفادار، یکی از اندوختههای مهم باشگاه نساجی به شمار میآید که در بزنگاههای حساس، نقش مهمی در پیروزیهای این تیم ایفا کردهاند.
نساجی در فصل جاری رقابتهای لیگ برتر که هفته پایانی آن در روز پنج شنبه ۲۵ اردیبهشت برگزار میشود چهار سرمربی و دو مدیرعامل را به خود دید.
تیم فوتبال نساجی مازندران در دو فصل تازه نتوانسته انتظارات هواداران پرشورش را برآورده کند. این تیم در زیاد تر هفتههای لیگ در پایین جدول وجود داشت و مدام در معرض خطر سقوط قرار گرفت؛ شرایطی که با دقت به سابقه، هواداران پرشور و انتظارات بالا از نساجی، برای طرفداران این تیم قابلقبول نبوده است.
در ابتدای فصل بیستوچهارم لیگ برتر، سکان هدایت نساجی بار دیگر به ساکت الهامی سپرده شد؛ مربیای که با قهرمانی در جام حذفی دو فصل پیش، محبوبیت قابلتوجهی بین هواداران پیدا کرده می بود. با این حال، الهامی در برگشت مجدداش موفق نشد کارکرد قابل قبولی از خود به جا بگذارد و زیاد سریع با چالشهای فنی و حاشیهای مواجه شد.
الهامی که در سالهای تازه مدام مربیای پرحاشیه شناخته شده، در این فصل نیز با حمایتمستقیم رضا حدادیان، مالک باشگاه، چندین بار برکنار و مجدداً به نیمکت تیم بازگردانده شد، اما این رفتوآمدها نتیجهای جز افزایش تنشها و بیثباتی برای نساجی به همراه نداشت. بعد از ناکامی روبه رو فولاد خوزستان در هفته شانزدهم و ابراز رفتارهای غیرحرفهای از سوی الهامی، او با حکم کمیته انضباطی، پنج ماه از فعالیتهای فوتبالی محروم شد و از سمت خود کنار رفت.
در پی این اتفاق، مسئولان باشگاه ابتدا مصطفی صداقت دستیار الهامی را به گفتن سرمربی موقت معارفه کردند و در ادامه ساوو میلوشویچ به گفتن سرمربی تازه نساجی معارفه شد؛ اما او نیز در تحول شرایط تیم موفق عمل نکرد. با افت فشارها و صدور حکم بخشش از سوی فدراسیون فوتبال، ساکت الهامی برای چندمینبار در این دو فصل، به گفتن سرمربی نساجی برگشت.
این مربی در برگشت مجدداش، نخستین بار در هفته بیستوهفتم روبه رو خیبر خرمآباد روی نیمکت نشست؛ دیداری که با ناکامی یک بر صفر به سود حریف به آخر رسید. بعد از این نتیجه و اعتراض هواداران، الهامی بهصورت نمایشی استعفا داد، اما تنها یک روز سپس، مجدد به کار خود در ادامه گفت.
از نظر دیگر، رضا حدادیان و برخی مدیران باسابقه باشگاه نیز بار دیگر با وجود در تمرینات تیم، حمایتخود را از کادر فنی اظهار کردند. اما این تکرار بیآخر از چرخه استعفا، ابقاء و پشتیبانیهای صوری، تا بحال نتوانسته تغییری در نتایج نساجی تشکیل کند.

نساجی چی ها که از شرایط تیم خود ناخشنود بودند در برگشت الهامی استقبال خوبی از او نکردند به خصوص این که در هفته بیست و هشتم که آنها امیدوار به پیروزی تیم خود روبه رو هوادار که هر دو تیم برای بقا تلاش میکردند، بودند اما شاگردان الهامی با کسب نتیجه تساوی از زمین بازی خارج شدند و همین نوشته علتشد تا الهامی بار دیگر از سمت خود کناره گیری کند و رضا مهاجری به گفتن مدیرفنی (سرمربی) نساجی انتخاب شد.
نساجی اما در هفته ما قبل پایانی لیگ برتر که باید از سد تراکتور قهرمان میگذشت، با نتیجه تساوی ۳ بر ۳ تبریز را ترک کرد تا سقوط این تیم به دسته پایینتر قطعی شود. نساجی از معدود باشگاههای خصوصی در ایران است که از همان ابتدای برگشت به لیگ برتر به طور خصوصی اداره شد اما در دو سال تازه همیشه جزو تیمهای مدعی سقوط به دسته پایینتر محسوب میشد و اکنون امید شهر خسته (لقب تیم نساجی) باید در فصل آینده کار خود را در لیگ دسته اول جستوجو کند و هواداران این تیم بار دیگر امیدوار به وجود تیمشان در بیشترین سطح فوتبال ایران باشند.
دسته بندی مطالب
اقتصاد
[ad_2]
منبع