این ۱۸۰ اقتصاددان خودشان تقصیر کار وضع حاضر می باشند – تجارت نیوز_خبررسان

به گزارش تجارت نیوز، ۱۸۰ اقتصاددان و استاد دانشگاه، در بیانیه‌ای که خطاب به مردم ایران و مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور نوشته شده، با محکوم کردن تجاوز و دعوا اسرائیل و آمریکا به سرزمین، خواستار تحول پارادایم حاکم بر نظام حکمرانی برای برون‌رفت از بحران جاری شدند.

آن‌چه امروز از آن به گفتن «پارادایم حکمرانی» انتقاد می‌شود، حاصل بی‌عملی همین اقتصاددانان و استادان در طول دهه‌ها است. این‌ها که امروز طلب تحول پارادایم می‌کنند، وقتی که سیستم اقتصادی و سیاسی سرزمین ساختار می‌گرفت، نقش تعیین‌کننده داشتند. آیا مطالبه تحول پارادایم کفایت می‌کند اگر خود در اشکالات بنیادی آن شریک بوده‌اند؟

این افراد طی سال‌ها، چندین دفعه بیانیه و مقاله‌ انتشار کردند و مطرح‌های اصلاحی اراعه دادند؛ اما هیچ‌گاه توان اجرا یا سختی واقعی برای تحقق آن‌ها را نداشته‌اند. آن‌ها اکنون فریاد برآورده‌اند که بدون آزادی رسانه‌ها، مذاکره و خروج نیروهای نظامی از اقتصاد، بحران از بین بردن نمی‌شود. اما چه بر سر کوششهای قبل آمده؟ چرا تا هنگامی که حق‌الناس زیر پاست، سکوت کردند یا از قوت نترسیدند؟

تعداد بسیاری از امضاکنندگان، خود به‌گفتن مشاوران دولت‌ها و نهادهای رسمی فعالیت داشته‌اند. آن‌ها که امروز از «شفافیت بودجه‌ای» و شفافیت آمار اقتصادی دفاع می‌کنند، سال‌ها ناظر و برخی مدیر همین داده‌های جعلی و آلودگی فساد بودند . آیا امروز انگشت تهمت را به‌سمت آنچه که خود در آن شریک بوده‌اند گرفته‌اند؟

آن‌ها خطاب به مردم و مسوولان فریاد زده‌اند که خطر نگاه‌های افراطی، شعارزدگی و عدم مذاکره فاجعه‌آفرین است. . اما چرا هیچ‌یک از این استادان و اقتصاددانان، در گفتمان عمومی و سیاستگذاری برای جلوگیری از افراط‌گری شراکت نکرده‌اند؟ اگر فقطً ناظر بی‌طرف می باشند، بعد چطور این چنین انتقادی را محصول موقعیتی می‌دانند که در آن جزو خواص فعال بوده‌اند؟

در عمل، این بیانیه زیاد تر نمایشی است از نوع «دورویی روشنفکری»: انتقاد از وضع حاضر بدون پذیرفتن مسئولیت تعمیق آن. ۱۸۰ اقتصاددان و استاد دانشگاه پیش از خطابه‌خوانی، باید جواب دهنده باشند که چطور در دهه‌های قبل:

در برابر ساختارهای فساد و داده‌های تحریف‌شده مقاومت نکردند؛

برای اجرای واقعی اصلاحات سختی عملی داخل نکردند؛

خود را در نقش «راه‌حل‌دان» تعریف نکردند، نه فقطً منتقد.

اگر ادعا دارند پارادایم امروز بیمار است، باید اول از خود اغاز می‌کردند—نه آن‌که امروز، بعد از فرو ریختن سیستم، با بیانیه‌ای ضعیف و متأخر برای مردم نسخه تجویز کنند.

متاسفانه اقتصاددان‌های ما دچار بیماری سلبریتی‌گرایی و فراموشی شده‌اند. آنها با تیکه بر ضعف تاریخ جمعی ایرانی گمان می‌کنند می‌توانند از مسئولیت‌های قبلی خود که وضع امروز را پدید آورده فرار کنند. ایشان ابتدا باید پاسخگوی اشتباهات خود در قبل باشند تا نوشتن نامه و جنجال رسانه‌ای که هیچ عاقبتی ندارد.