روان شناسی و مولانا به قلم دکتر علیرضا مرادی ، روان شناس بالینی ، شیراز

روان شناسی و مولانا به قلم دکتر علیرضا مرادی ، روان شناس بالینی ، شیراز

از آنجاییکه روان شناسان روان تحلیل گری همچون فروید و یونگ معتقدند که زیربنای محرک روانی و رفتاری انسان ها در واقع از ناخودآگاه انسان ناشی میشود و برای رهایی از بیماری های روانی بایستی به درون ناخودآگاه وارد شویم و مفاهیم را از ناخودآگاه به خودآگاه بیاوریم تا نیروی مخرب آن کاسته شود و عنان آن به دست خودآگاه بیفتد .

مولانا نیز معتقد است برای اینکه روان سالم تری داشته باشیم بایستی درون و ناخودآگاه خویش را از خصایص بد پالایش نماییم همچنان که میفرماید : تا توانی می تراش و می خراش

در واقع مولانا در داستان نقاشی رومیان و چینیان اشاره به این نکته دارد که اگر بخواهیم درونمان انعکاس شفاف تری از تصویر خدا را به نمایش بگذارد لازم نیست چیزی به خودمان اضافه نماییم بلکه بایستی درونمان را صیقل بزنیم و از زنگارهای صفات ناپسند مانند بخل و حسد و قضاوت و پیش داوری و…بزداییم .

در واقع در داستان فوق رومیان نماد افراد معنوی و عارف هستند و چینیان نماد افراد دنیا طلب و ظاهر بین میباشند .

مولانا معتقد است بایستی به مانند مجسمه سازی که چیزی به تخته سنگ اضافه نمیکند بلکه تصویر مجسمه خود را در تخته سنگ تجسم میکند و سپس اضافات آنرا از دل تخته سنگ میتراشد،ما نیز بایستی  صفات ناشایست را از دلمان بزداییم تا مجسمه خدا درونمان نمایان گردد .

مولانا ، دکتر علیرضا مرادی ، روان شناسی

ایمیل نویسنده : [email protected]