صداوسیما تک‌حزبی شده است_خبررسان

به گزارش خبررسان، گفتگوی کامبیز نوروزی درمورد صحت تک‌حزبی بودن صداوسیما را می‌خوانید:

دو جواب به این سوال وجود دارد یک جواب حقوقی و یک جواب رسانه‌ای. درمورد مطبوعات و رسانه‌ها ما به یک رژیم حقوقی اشکار و تایید شده رسیدیم؛ اما رژیم حقوقی رادیو و تلویزیون در ایران اشکار نیست برای مثال در رسانه‌ها مدیر مسئول مسئولیت کیفری دارد و اگر نشریه‌ای مرتکب یک جرم شود و اخبار نادرستی انتشار کند، مدیرمسئول پاسخگوی این حالت خواهد می بود. اما در رابطه صداوسیما قوانینن ما ساکت است و رژیم حقوقی مشخصی وجود ندارد که مسئولیت کیفری ماجرا با کیست و رادیو وتلویزیون زیاد پیچیده‌تر از مطبوعات و خبرگزاری ها می باشند.

همین نبوده است رژیم حقوقی اشکار کار را زیاد دشوارتر می‌کند به همین علت هم شخصا اعتقاد دارم که در برنامه‌های تلویزیونی مسئولیت حقوقی حرفی که حرف های می‌شود بر مسئولیت سازنده است.

در برنامه تلویزیزیونی محتوای انتشار شده در قالب فیلم با محتوای انتشار شده در قالب سخنرانی و برنامه زنده کاملا متفاوت است. در فیلم چند نفر دخیلی می باشند، در برنامه ضبط شده پای ناظر پخش هم به بین می‌آید حتی در برنامه زنده این را هم باید اشکار کنیم که آیا تهیه‌کننده باید توبیخ شود، یا مجری برنامه که سخن نا مربوط مهمان را قطع نکرده است یا اصلا خود مهمان تقصیر کار است، به همین علت و با بازدید همه این موارد او گفت و گو حقوقی ما پیچیده‌تر می‌شودد که ما چه افرادی را باید مورد مواخذه کیفری قرار دهیم.

این که تلویزیون چه افرادی را برای او مباحثه دعوت می‌کند او گفت و گو بر سر این است که آزادی گفتن باید مراعات شود اگر فردی سخن مجرمانه‌ای زد باید پاسخگو باشد، اما اگر فردی حرفش با سلیقه دیگران سازگار نیست مشکلی وجود ندارد و مشکل اساسی تلویزیون هم این است که الان به رسانه حزبی تبدیل شده و تنوع سلیقه سیاسی و فردی در آن وجود ندارد حتی در قسمت هنر هم این ماجرا وجود دارد ما سال‌ها است که صدای ربنای استاد شجریان را از تلویزیون نمی‌ شنویم آن هم بخاطر همین مسائل است.

به همین علت هم تا جایی با آقای جبلی هم سو هستم که نظرمهمان برنامه به رییس سازمان ارتباطی ندارد؛ اما این بحثی است که از نظر حقوقی باید درمورد آن سخن بگویید شود باید انواع برنامه‌ها مورد تحلیل حقوقی قرار بگیرند ما در حقوق کیفری فردی را مرتکب جرم برداشت می‌کنیم که آن عنصر مادی فعل مجرمانه را انجام داده باشد.

به گفتن مثال در مطبوعات خبرنگار می‌نویسد اما چه فردی آن نوشته را انتشار می‌کند؟ مدیر مسئول است . اکنون در تلویزیون مسئول این کار چه فردی است؟ چه فردی آن محتوا را انتشار می‌کند؟ این مهم است و به این معنی نیست که به راحتی می‌توان از آن سلب مسئولیت کرد. مسئله مهم‌تر این که سال‌ها تکلیف این ماجرا اشکار نشده و همه درمورد آن اظهار نظر می‌کنند کوتاه از این که خود صداوسیما که این قضیه کاملا مربوط به او است یک اظهار نظری درمورد این ماجرا انجام دهد به همین علت هم واقعا تکلیف این ماجرا چندان اشکار نیست.

رژیم حقوقی رادیو و تلویزون در ایران رژیم حقوقی مشخصی ندارد به همین علت هم گفتم تا حدودی با سخن آقای جبلی موافق هستم. رسانه تلویزیون نقش زیاد مهمی در شقاق و رفاق ملی دارد و متاسفانه روشای که در چند سال قبل پیش گرفته از جنس شقاق است.

منبع :


خبر آنلاین