مسیر ناهموار و دشوار ورزش در دولت چهاردهم – خبررسان

به گزارش خبرگزاری مهر، با رأی مطمعن مجلس به وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم، که به حرف های دکتر پزشکیان برخی از آنها ایده آل وی نبودند اما برای توافق و وحدت و تفاهم معارفه شدند، کابینه تازه شکل گرفت تا جانشین دولتی شود که علیرغم شعارها و ادعاها، در تحقق خواسته‌ها ومطالبات جامعه و مردم توان و ظرفیت ملزوم را نداشت و با کارنامه‌ای ضعیف در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، و فرهنگی به کار خود آخر داد.

حوزه ورزش و جوانان نیز در دولت سیزدهم از این قاعده مستثنا نبوده است و به دلایل متعدد، و به اختصاصی مدیریت ضعیف و تعداد قابل دقت مدیران تحمیلی ناآشنا و بی فایده در معاونت‌ها و مدیریت‌های ارشد در ستاد وزارتخانه و استان‌ها موفق نشد در قواره یک وزارتخانه شش دانگ ایفای نقش کند و علیرغم ادعای برنامه راهبردی در حوزه ورزش، فقطً با سیاست گذران زمان و انجام امور روزمره در قالب‌های همایش و نمایش و بازدید و سفرهای داخلی و خارجی، این دوره سه ساله به پایان رسید.

احمد دنیامالی به گفتن وزیر ورزش و جوانان دولت چهاردهم که نامش در فرآیند توافق سیاسی مورد نظر دکتر پزشکیان نقل و موفق به رأی مطمعن از مجلس شد کار سختی را با دقت به حالت وزارتخانه‌ای که تحویل خواهد گرفت در پیش رو خواهد داشت. وزارتخانه‌ای با انباشتی از مشکلات، نابسامانی و مطالبات و نارضایتی، معاونت‌ها و مدیریت‌های بی فایده و تعطیل شده، و کارها و تکالیف قانونی معطل و برزمین مانده در حوزه‌های جوانان، فرهنگی، ورزش همگانی و قهرمانی، بیشتر از دوهزار ساخت و ساز ورزشی ناتمام، و ورزشگاه‌های فرسوده و نیازمند نوسازی که باید همه این امور بسرعت رسیدگی و تعیین تکلیف شوند.
اضافه بر موارد فوق باید به چالش‌های بزرگی اشاره کرد که هر کدام شأن یک پروژه سنگین و زمان بر خواهند می بود و بدیهی است که از بین بردن این چالش‌ها علاوه بر بودجه و اعتبار مکفی، نیازمند یک تیم مدیریتی ارشد، مجرب و کارآزموده، هماهنگ، مقبول، مسئولیت پذیر و پاسخگو است که بتوانند با برتری بندی و زمان بندی دقیق نسبت به حل آن اهتمام ورزند.

برخی از چالش‌های مهم ورزش سرزمین که می‌توان به آن اشاره داشت عبارت هستند از:

۱) استمرار حکمرانی معیوب و نامطلوب در ورزش، ادامه تصدی‌گری ورزشی دولت، روزآمد نبودن ساختارهای مدیریتی به اختصاصی در فدراسیون‌های ورزشی، و فقدان شفافیت و نظارت کافی در کارکرد فدراسیون‌ها، باشگاه‌ها، نهادها و سازمانهای ورزشی.
۲) گران بودن ورزش و ضعف مشهود در ساختار، برنامه و مدیریت ورزش همگانی سرزمین و به تبع آن پایین بودن سهم ورزش در فراهم تندرستی و نشاط اقشار گوناگون جامعه و افت هزینه‌های درمان بیماری‌های غیرواگیر
۳) محدود بودن رشته‌های ورزشی مدال‌آور ایران در المپیک (حداکثر ۴ رشته از مجموعه ۳۵ رشته ورزشی المپیکی)، کم توجهی به گسترش ورزش‌های پایه و پرمدال، ناپایداری در استمرار قهرمانی در ورزش و عدم پیروزی در رقابت‌ها و رویدادهای جهانی تعداد بسیاری از رشته‌های ورزشی
۴) رویکرد نامتوازن اقتصاد ورزش، سهم ناچیز ورزش در تشکیل ناخالص داخلی سرزمین، و بودجه نامتناسب و ناکافی ورزش سرزمین در جهت پاسخگویی به نیازهای همگانی و قهرمانی ورزش
۵) ناکارآمدی پرورش بدنی مدارس و ورزش دانش آموزی در بهبود و ارتقا سواد حرکتی و جسمانی کودکان و دانش آموزان
۶) پروژه‌های نیمه همه ورزشی (۲۸۲۷ پروژه نیمه همه در روستاها و شهرهای گوناگون)، و منفعت‌وری پایین زیرساخت‌های ورزشی و عدم تناسب آنها با نیازهای تخصصی ورزش سرزمین
۷) وجود ناهنجاری‌ها، بداخلاقی‌ها و چالش‌های فرهنگی در محیط ورزشگاه‌ها، مسابقات ورزشی و جامعه ورزش
۸) کم توجهی و منفعت گیری ناکافی و غیرموثر از توان علمی و پژوهشی سرزمین در قسمت‌های فنی، مدیریتی و اجرایی ورزش و سهم ناچیز قسمت خصوصی در ورزش به جهت نبوده است تسهیلات و پشتیبانی‌های قانونی برای تشویق و ترغیب اندوخته گذاری در این قسمت
۹) کم توجهی به ظرفیت‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، و بین‌المللی ورزش و عدم منفعت گیری مؤثر از ظرفیت‌های ورزش و دیپلماسی ورزشی در حوزه بین الملل
۱۰) فقر قانونی در جهت پاسخگویی به نیازهای روز ورزش و وجود چالش‌های حقوقی در قسمت‌های گوناگون ورزش سرزمین
۱۱) فقدان نظام آماری و اطلاعات دقیق و روزآمد در حوزه ورزش و شفاف نبودن نقش ورزش در اقتصاد و سلامت سرزمین
۱۲) عدم منفعت‌مندی مؤثر از ظرفیت پرورش بدنی در آموزش و پرورش در جهت شناسایی و شکوفایی توانایی های کودکان و نوجوانان و به تبع آن ضعیف بودن پایه‌های مهم گسترش ورزش سرزمین در قسمت‌های همگانی و قهرمانی
۱۳) کم توجهی و تبعیض و دسترسی نامتوازن بانوان به امکانات و زمان‌های ورزشی در ورزش همگانی و قهرمانی
۱۴) استمرار مشکلات اشتغال، رفاه، مسکن و معیشت قهرمانان ملی و مربیان و پیشکسوتان ورزش
۱۵) گسترش ناکافی ورزش برای جامعه روستایی و عشایری سرزمین و کم توجهی به ورزش‌های آئینی، سنتی و بومی محلی و ورزش برای اقشار خاص (جانبازان و توانیابان، نابینایان و کم بینایان، ناشنوایان و بیماران خاص)
۱۶) بلاتکلیفی حالت حق پخش تلویزیونی به گفتن با اهمیت ترین منبع مالی پایدار در ورزش قهرمانی و حرفه‌ای علیرغم دقت به این مهم در برنامه‌های پنجم، ششم و هفتم گسترش

امید جامعه ورزش سرزمین آن است که در دولت چهاردهم و با محوریت وفاق، عقلانیت و خرد جمعی و بکارگیری تجارب و ظرفیت‌های کارشناسی و مدیریتی در قسمت‌های مرتبط، و به اختصاصی فعال سازی شورایعالی ورزش و پرورش بدنی با تشکیل دبیرخانه‌ای پویا و کارآمد، و حمایتعملی و به دور از شعار رئیس جمهور، دولت و مجلس به اختصاصی در ابراز رسانی اعتبارات و بودجه ورزش مشابه با نیازها و جمعیت سرزمین، ناظر باز شدن گره‌های بسته و برداشتن موانعی باشیم که راه پیشرفت و تعالی را در ورزش مسدود کرده‌اند.

سیدعبدالحمید احمدی