بازدید مانع ها و الزام های خودکفایی کاغذ در میزگرد تسنیم؛ وزیر صمت تا این مدت برای کاغذ زمان نگذاشته/ «چوب» مواد اولیه ای که کارخانه مازندران از آن محروم است

 به نقل از خبرنگار فرهنگی خبررسان از تنسیم‌، در دولت سیزدهم فصل جدیدی برای تشکیل کاغذ چاپ و تحریر اغاز شد،‌ حمایتی که در یک دهه قبل از تشکیل این نیاز اساسی حوزه فرهنگ برداشته شده می بود،‌ با پافشاری مقام معظم رهبری و رئیس جمهور به این حوزه برگشت و جهت شد چرخ تشکیل که به‌علت سیاست‌های نادرست دولت‌ها متوقف شده می بود،‌ مجدد به گردش درآید.

در برنامه دولت برای تشکیل کاغذ تحریر که از آن با گفتن خودکفایی یاد می‌بشود،‌ ۴ گزینه شرکت چوب و کاغذ مازندران‌، گروه صنایع کاغذ پارس،‌ شرکت کاغذ دیبای شوشتر و زاگرس فارس به‌گفتن ۴ قطب مهم تشکیل کاغذ تحریر در مختصر‌زمان در نظر گرفته شده‌اند، هرچند کارخانه‌های فرد دیگر نیز امکان تشکیل کاغذ تحریر را دارا می باشند،‌ اما به‌علت طویل شدن روال منفعت‌برداری در این کارخانه‌ها در برنامه مختصر‌زمان امکان منفعت گیری از آن‌ها وجود ندارد.

دولت دو سال بعد از ورود به او گفت و گو تشکیل کاغذ آذرماه سال جاری رسیدن به تشکیل نیاز وزارت آموزش و پرورش برای تشکیل کتاب‌های درسی را در مراسمی در کارخانه چوب و کاغذ مازندران جشن گرفت و از آن با گفتن جشن خودکفایی کاغذ یاد کرد، موضوعی که یقیناً مورد انتقاد برخی نیز قرار گرفت، کارشناسان بر این باورند که وقتی خودکفایی در تشکیل کاغذ تحریر معنی و مفهوم اشکار می‌کند که ما بتوانیم مطابق با نیاز واقعی سرزمین چیزی در نزدیک به ۲۰۰ هزار تن تشکیل داخل را رقم بزنیم،‌ تولیدی که مداومت داشته باشد و با تحول دولت‌ها خللی در آن داخل نشود.

خبررسان از تنسیم پیش از این در قالب گزارش‌های خبری تحلیلی و او گفت‌وگوی با کارشناسان حوزه تشکیل کاغذ‌، پیش‌نیازها و الزام‌های رسیدن به خودکفایی در تشکیل کاغذ تحریر را بازدید کرده است،‌ اکنون بعد از پایان فاز نخست خودکفایی کاغذ که همان خودکفایی در تشکیل کاغذ مورد نیاز وزارت آموزش و پرورش است،‌ پیش‌نیازهای ورود به فاز دوم خودکفایی را که به‌باور کارشناسان رساندن تشکیل به سقف نیاز واقعی سرزمین و بی‌نیازی از واردات است،‌ با وجود ابوالفضل روغنی گلپایگانی رئیس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا و مدیر اسبق کارخانه کاغذ پارس‌، مدیر اسبق کارخانه چوب و کاغذ مازندران و عضو هیئت مدیره کارخانه کاغذ دیبای شوشتر،‌ امید نیک‌نژاد مدیرعامل کارخانه چوب و کاغذ مازندران به بازدید نشسته است.

خبررسان از تنسیم از یاسر احمدوند معاون فرهنگی وزارت ارشاد به‌گفتن نماینده وزارت ارشاد در او گفت و گو کاغذ نیز برای وجود در این نشست دعوت کرده می بود که وی به‌علت عدم امکان وجود این دعوت را نپذیرفت، این چنین نادر شهامت مدیر کارخانه زاگرس فارس نیز به‌علت ابراز پاره‌ای از مشکلات در کارخانه امکان وجود در این نشست را نیافت.

کارشناسان حاضر در این نشست در قسمت نخست به موضوعاتی از جمله همراه نبودن همه قسمت‌های سرزمین در پروژه حمایتاز تشکیل کاغذ تحریر انتقاد کردند،‌ قسمت دوم این نشست به‌شرح ذیل است:

تولیدکننده‌ها در تابستان با قطعی برق و آب روبه رو می باشند و زمستان با قطعی گاز؛ زیرساخت‌ها در سرزمین دچار مشکل است، شخص وزیر نیز کاری از دستش برنمی‌آید‌، در کارگروه کاغذ آقای مخبر با وزیر نیرو تماس گرفت، ایشان او گفت که “ما قطعی کاغذسازی‌ها را حل می‌کنیم”،‌ اما در عمل هیچ اتفاقی نیفتاد، چون قدرتش را ندارند، زیرساخت‌های انرژی در سرزمین دچار فرسودگی و مشکل است.

* آقای روغنی، چندین دفعه نقل شده است که وزارت ارشاد ماموریت‌ای برای پیگیری نوشته تشکیل کاغذ تحریر ندارد و پشتیبانی‌ها و پیگیری‌هایش قابل سپاس است،‌ اما در واقع وزارت ارشاد نماینده مصرف‌کنندگان است و قوت اجرایی بالایی ندارد،‌ در روبه رو وزارت صمت نماینده تولیدکنندگان است و می‌تواند کارکرد مساعد داشته باشد‌، وزارت صمت چه مقدار همراه با تشکیل کاغذ تحریر در سرزمین است؟

متولی صنعت سرزمین وزارت صمت است و وزارت ارشاد در واقع نماینده‌ مصرف‌کنندگان است. در این چند زمان آن فعالیتی که ما از وزارت ارشاد در جهت حمایتاز تشکیل کاغذ می‌بینیم و یک حمایتزیاد عالی و حتی فراتر از وزارتخانه خودشان زیاد فراتر از آن عمل می‌کنند و آقای وزیر، آقای احمدوند آقای نیلی و دوستان دیگر واقعا همت بزرگی برای حمایتاز تشکیل دارند، اما در وزارت صمت این چنین نبوده است، احتمالا چون چند وزیر عوض شده است،‌ آقای علی‌آبادی همین هفته قبل بازدیدی از یک کارخانه کاغذ داشت، ولی تا بحال به حوزه کاغذ ورود نکرده است. یقیناً آقای برادران و خانم ابروفراخ زحماتی می‌کشند اما این زحمات باید زیاد تر باشد؛ چون متولی صنعت وزارت صمت است و آنها باید زیاد تر پشتیبانی کنند. چون مشکلاتی که کارخانه‌های کاغذ دارند،‌ در حوزه فراهم و تخصیص ارز است و در مرحله اول وزارت صمت و در مرحله دوم بانک مرکزی باید درمورد آن تصمیم‌گیری کنند، حتی خرید لوازم پوششی، قطعاتی که مورد نیاز است و… نیز باید در وزارت صمت رخ دهد. در این جریان باید یک مقدار وزارت صمت هم نیرومندتر حرکت کند، حمایتبیشتری داشته باشد و وجود میدانی و جهانی‌تری داشته باشند تا بخواهند قضیه کاغذ را حل کنند.

* همه گرفتاری‌ها و گره‌های کار نیز به نظر در وزارت صمت قابل حل است.

بله،‌ مشکل مهم این است که ارز سرزمین اندک است، طبیعتاً برای این ارز اندک برتری‌هایی وجود دارد، محدودیت ارزی وجود دارد، درست است که کاغذ را در برتری گذاشتند، ولی غذا و دارو نیز الزامی است. زیاد موارد دیگر هم در سرزمین است که باید دولت به آنها هم دقت کند.

پروسه تخصیص ارز که در وزارت صمت اتفاق می‌افتد، پروسه نسبتا مطولی است،‌ مرحله تامین ارز هم که توسط بانک مرکزی رخ می‌دهد پروسه طویل‌تری خواهد شد،‌ بعضاً تعداد بسیاری از شرکت‌ها دو بار این دورشان باطل می‌بشود وقتی که جستوجو تخصیص می‌روال تا وقتی که می‌خواهند تامین ارز شوند،‌ دوره زیاد طویل را می‌گذرانند و چون محدودیت وقتی ۲۷ روز دارند، باطل خواهد شد و مجدد سرخط برمی‌گردند و این پروسه را از ابتدا اغاز می‌کنند. 

از نظر دیگر در مواردی نیاز الزامی به کاغذ وجود دارد،‌ برای نمونه تشکیل دفاتر و نوشت‌افزار و… اکنون احتمالا ناشران بتوانند از نظر وقتی منفعت گیری از کاغذ را تا حدودی مدیریت کنند، اما به هرحال این موضوعی است که نیازمند ورود وزارت صمت‌، وزرات اقتصاد و بانک مرکزی به میدان است،‌ هنگامی در راس هرم دولت که شخص رئیس جمهور و معاون اول است با کاغذ همراه می باشند و اراده خوبی برای حل مشکلات وجود دارد‌، انتظار این است که این اراده در بدنه دولت هم وجود داشته باشد.

* در سال‌های تازه مدام این انتقاد وجود داشت که بین واردات کاغذ و تشکیل آن رقابت نابرابری وجود دارد و پشتیبانی‌ها فهمید واردات است،‌ اکنون به نظر می‌رسد که این رقابت کم رنگ شده و او گفت و گو حمایتاز تشکیل پررنگ‌تر شده است، اگر قرار باشد که این امکاناتی که الان در اختیار تشکیل است در اختیار واردات نیز قرار بگیرد با دقت به آن نیازی که هم چنان به واردات وجود دارد، تکلیف تشکیل چه می‌بشود؟

رئیس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا: در شرایطی انتظار خودکفایی داریم که شرکت‌ها دچار مشکل انرژی، نقدینگی و یقیناً در رکود سنگین می باشند.

ببینید اول باید بگویم که واردات هم جزئی از از بین بردن نیاز سرزمین است، بله من در قبل همیشه این انتقاد را داشتم که پشتیبانی‌هایی که از واردات می‌بشود، از تشکیل نمی‌بشود. در قسمت کاغذ حداقل الان من این سخن نمی‌زنم، احتمالا برعکس شده است، یعنی زیاد تر از تشکیل داخلی حمایتمی‌بشود تا از واردات. منتهی من به یک موضوعی هم باور دارم، بالاخره برای حمایتاز تشکیل داخل باید یک زمان بندی وجود داشته باشد، بالاخره حمایتهم یک حد و اندازه‌ای دارد. چرا در قبل از صنعت زیاد تر حمایتمی‌شد؟ یکی از با اهمیت ترین دلایلش ارزان بودن ارز سرزمین می بود همین که ارز به جایگاه واقعی خودش برسد، دیگر صنعت نیاز به حمایتندارد. یقیناً این حرف های من در بین اقتصاددان‌ها موافقان و مخالفان خاص خود را دارد،‌ اما آن چیزی که مسلم است، اگر ارز در جایگاه خودش قرار بگیرد، اراعه و تقاضا متعادل می‌بشود و ما رانت و سوبسید به فردی ندهیم، آن موقع دیگر در میدان رقابت است که تعیین و تکلیف می‌بشود، چه فردی چند مرده حلاج است. چه اتفاقی باید بیفتد.

قطعی برق بلای جان صنایع ازجمله کاغذ‌سازی‌ها

تخصیص ارز که در وزارت صمت اتفاق می‌افتد، پروسه‌ای نسبتاً مطول است،‌ مرحله فراهم ارز هم که توسط بانک مرکزی رخ می‌دهد پروسه طویل‌تری خواهد شد،‌ بعضاً تعداد بسیاری از شرکت‌ها دو بار این دورشان باطل می‌بشود وقتی که جستوجو تخصیص می‌روال تا وقتی که می‌خواهند فراهم ارز شوند،‌ دوره زیاد طویل را می‌گذرانند و چون محدودیت وقتی ۲۷ روز دارند، باطل خواهد شد و مجدداً سرخط برمی‌گردند و این پروسه را از ابتدا اغاز می‌کنند.

ما همیشه حرفمان این بوده که “شما ارز ارزان‌قیمت به واردات می‌دهید اما این ارز را به تولیدکننده نمی‌دهید”، الآن محدودیت ارزی است و ارز نمی‌دهند‌، اگر چنانچه ارز ارزان قیمت به واردات بدهند، تشکیل قوت رقابت با واردات را نخواهد داشت،‌ چون هزینه تشکیل بالا است، ما تشکیل کننده‌ها در تابستان با قطعی برق و آب روبه رو هستیم و در زمستان با قطعی گاز . زیرساخت‌ها در سرزمین دچار مشکلات اساسی است. شخص وزیر نیز کاری از دستش بر نمی‌آید‌، در کارگروه کاغذ آقای مخبر با وزیر نیرو تماس گرفت، ایشان او گفت که ما قطعی کاغذسازی‌ها را حل می‌کنیم،‌ اما در عمل هیچ اتفاقی نیفتاد. چون قدرتش را ندارند، زیرساخت‌های انرژی در سرزمین دچار فرسودگی و مشکل است که رفع کردن آن نیازمند اندوخته‌گذاری زیاد زیاد بالا، جدی و بزرگ است.

الان به تعداد بسیاری از شرکت‌ها ابلاغ شده که از دیزل ژنراتور منفعت گیری کنید،‌ ما در کاغذ پارس و دیبای شوشتر این عمل را انجام دادیم اما جوابگو نبوده است، چون سوخت این دیزل ها را هم نمی‌دهند.

مشکل فرد دیگر که امروز شرکت‌ها با آن روبرو می باشند‌ و صدمه بسیاری می‌زند‌، او گفت و گو نقدینگی است؛ جریان نقدینگی شرکت‌های تولیدی دچار مشکلات جدی است، چرا دیبای شوشتر تعطیل شد؟ چون پول ندارد هرچه پول داشته صرف این کرده که طی سال‌ها تشکیل را باکیفیت کند و وزارت آموزش و پرورش در دولت‌های گوناگون این تشکیل را بعد زده است،‌ اکنون هم که به تشکیل با کیفیت رسیده دیگر منبع های مالی در گردش ندارد، شرکت از نظر مالی واقعاً دچار مشکل است‌، بانکها هم نمی توانند پرداخت کنند‌، چون روی نقطه قرمز می باشند و بانک مرکزی اظهار کرده که از خطوط قرمز عبور نکنید، اندوخته در گردش یکی از مسائل جدی واحدهای صنعتی بخصوص کاغذسازها است.

کاغذسازها کاملاً در حاشیه زیان

نوشته فرد دیگر ایکه امروز کاغذسازها کاملا در حاشیه زیان رفته‌اند. یکی از با اهمیت ترین دلایل این کار تصمیمی است که امریکا برای دولت عراق گرفته است، بانک مرکزی امریکا به عراق گرفته است که برای مبادله با ایران نمی‌توانید دلار بدهید، در نتیجه هر عراقی که با ما خرید وفروش می‌کند، باید کالای ما را ۲۰ تا ۲۵ درصد گران‌تر بخرد.

ما در شرایطی انتظار خودکفایی داریم که شرکت‌ها دچار مشکل انرژی می باشند، دچار مشکل نقدینگی می باشند؛ دچار رکود سنگین می باشند، آقای نیک‌نژاد مسئله مهمی را نقل کردند و آن این که دولت به کاغذ پارس‌، دیبای شوشتر و مازندران تکلیفی می‌گوید، کاغذ تحریر تشکیل کنید. کاغذی که سود ندارد و اگر کاغذ فرد دیگر تشکیل بشود،‌ سود بهتری دارد. من می‌گویم امروز هم تشکیل کاغذ بسته‌بندی هم سود ندارد، به گفتن رئیس سندیکا روزانه ده‌ها و صدها مطلب از تولیدکنندگان کاغذ دارم که با تشکیل زیان‌ده شده‌اند،‌ چون مواد اولیه گران است، قیمت‌ها پایین است چه کنیم؟

در مسیر خودکفایی ما یک بخشی از پازل اقتصاد کلان سرزمین داریم، کاغذ یک بخشی از این پازل است همه آن نیست، فقط ما نیستیم بانک باید مسئولیتش را انجام بدهد، وزارت اقتصاد باید انجام بدهد، وزارت صمت باید انجام بدهد، آموزش و پرورش باید درست حرکت کند، مردم پول داشته باشند، تولیدکنندگان پول داشته باشند امکان تشکیل داشته باشند، تا بتوانند این نیازی که در سرزمین نقل شده رفع کنند. الان این بالانس وجود ندارد، همه این اتفاقات علتشده که تشکیل در شرایط ثابت و مناسبی قرار نداشته باشد. دوستان ما در مازندران تلاش تعداد بسیاری می‌کنند که ۵۰ هزار تن تشکیل می‌کنند. کار زیاد سختی است. این قوت در دیبای شوشتر نبوده است و دولت نیز پرداخت تسهیلات آن را معطل کرد.

* دیبای شوشتر چه مقدار تا بحال تشکیل داشته است؟

نیک‌نژاد: منفعت گیری از زراعت چوب که قسمت اعظمی از نیازهای ما را می‌تواند فراهم کند، یک راهکار دارد که چوب را با قیمت کارشناسی تحت تشریفات به ما بدهند، اما هنگامی فروش آن را در مزایده می‌گذارند،‌ چون ما شرکت دولتی هستیم و برای اظهار قیمت محدودیت‌هایی داریم، در رقابت با برای مثالً صنعت مبلمان که حاشیه سود بالایی دارد عملاً شانسی برای برنده شدن در مزایده نداریم.

دیبای شوشتر نزدیک ۱۰ هزار تن به وجود اورده است، ما با صراحت در وجود معاون اول گفتیم “پارس آمادگی ندارد شما باید به ما زمان بدهید ما شرکت بورسی هستیم”، برنامه‌ای که برای سال مالی اظهار کردیم؛ را نمی‌توانیم تحول دهیم.امکان تحول نداریم، این کارخانه ۱۳۰ هزار نفر سهامدار دارد. اگر بخواهیم تحول دهیم، باید برنامه‌ریزی آن را برای سال آینده انجام دهیم. ماشین کاغذ پارس حداقل باید ۳ ماه بخوابد، ۳ ماه به شرکت زیان داخل کند تا ماشین برای ورود به مدار تشکیل تحریر آماده بشود. باید اندوخته‌گذاری برای اصلاحاتی در قسمت‌هایی از دستگاه‌ها انجام بشود تا بتوانیم به تشکیل تحریر روی بیاوریم. ما خواست تسهیلات کردیم ولی اکنون هیچ تسهیلاتی به پارس داده نشده است و از تسهیلات دیبای شوشتر نیز خبری نیست.

 تولیدکنندگان سربازان این سرزمین می باشند و در مسیر سرزمین قدم برمی‌دارند و اصلا حیات تولیدکننده در این است که تشکیل کند و بفروشد، برای ورود به کاغذ تحریر حمایتدولت را احتیاج دارد، حمایتخریداران و مصرف‌کنندگان را نیاز دارد و ما هم به گفتن یک تولیدکننده باید وظایفمان را انجام بدهیم. من به شما با صراحت می‌گویم که تولیدکنندگان ماموریت های خود را انجام خواهند داد، همانند سربازان گمنام کار می‌کنند و زحمت می‌کشند‌، اما همه ارکان این جریان باید با هم همزمان کار کنند.

* با دقت به سخن بگویید‌های شما‌، پارس برای سال آینده قاعدتاً نمی‌تواند تشکیل تحریر را رقم بزند،‌ چون تا بحال کاری اتفاق نیفتاده است. 

در جلسه معاون اول گفتیم که باید به ما بگویید که چه می‌خواهید،‌ پول آن راهم بدهید‌، تا ما بتوانیم حداقل ۳ ماه یک شرکت بورسی را متوقف کنیم.کاغذ پارس داریم با ۱۳۰ هزار سهامدار باید ماهیانه سود مشخصی به آنها پرداخت کند، از طرفی سهامداران هم باید تحمل کنند، چون یک تکلیف مملکتی است. چون تا این ساعت دولت تسهیلاتی به ما نداده است و حمایتمادی نکرده است‌، نمی‌توانیم داخل تشکیل کاغذ تحریر شویم. اگر این حمایتدر روزهای پیش رو اتفاق بیفتد، در سه ماه اول سال آینده کاغذ پارس هم می‌تواند درمدار تشکیل کاغذ تحریر قرار گیرد.

* آقای نیک‌‌نژاد، دولت به‌گفتن برنامه‌ریز کلان، تکلیفی کاری را بر مسئولیت‌ تولیدکننده‌ها گذاشته است،‌ آیا دولت هیچ اطلاعاتی از نیاز شما به چوب به گفتن مواد اولیه نداشته است؟ که حداقل با آن برنامه‌هایی که وزارت جهاد زیاد روی آن مانور داد بتوانند بخشی از نیاز شما را تامین کند؟

اگر نادرست نکنم تنها صنعت سلولزی کاغذ ما هستیم ما دو نوع نیاز داریم، نیاز آنی و بلند زمان. طبیعتاً برای نیاز بلند زمان به واردات و زراعت چوب باید نگاه کرد، ولی نیاز آنی ما هم‌اکنون در مزارع زراعت چوبی در سرزمین وجود دارد. استان‌های شمالی و نقاط دیگر که می‌تواند نیاز ما را رفع کند و به سن برداشت هم رسیده است. چون اصلا این‌ها اقتصادی برای برداشت کاشته شدند، ولی همین مشکلات و معضلاتی که من عرض کردم وجود دارد. من تولیدکننده که ماموریت‌ای برگردنم گذاشته شده است،‌ یک کالایی با حاشیه سود حداقل یا بعضاً بدون حاشیه سود تشکیل می‌کنم‌، برای این که گوشه‌ای از استقلال سرزمین در این عرصه را به دوش بگیرم.

طبیعتاً انتظار دارم که دولت من را در سیکل سودآوری خودش نبیند، منفعت گیری از همان زراعت چوب که قسمت اعظمی از نیازهای ما را می‌تواند تامین کند، یک راهکار دارد، قیمت کارشناسی اشکار است، چوب را با قیمت کارشناسی تحت تشریفات به ما بدهند. اما هنگامی فروش آن را در مناقصه می‌گذارند،‌ برای من کیلویی ۷ هزار تومان می‌بشود اما تولیدکننده محصول فرد دیگر برای مثال صنعت مبلمان تا ۱۱ هزار تومان قیمت می‌دهد و برنده می‌بشود. همین الان هم مناقصات برگزار می‌کنند و ما به طور متعدد شرکت می‌کنیم،‌ اما برنده نمی‌شویم چون قیمتی که دیگران نقل می‌کنند برای ما نمی‌صرفد.

دولت می‌تواند به سازمان جنگل‌ها و وزارت جهاد کشاورزی تکلیف کند که منبع های چوبی حاصل از کشت زراعت چوب را به صنعت کاغذ سازی تعلق دهد و پول هم بگیرید. اخیراً‌ ما جلسه‌ای با وجود آقای احمدوند معاون فرهنگی وزیر ارشاد و پورمقدم رئیس زراعت چوب برگزار کردیم. در این جلسه قیمت پایه صنوبر ۴ هزار و ۵۰۰ تومان تعیین شد‌، اما اگر ما به جلسه مناقصه برویم این قیمت تا ۱۰ هزار تومان افزایش اشکار می‌کند. بعضی اوقات به سقفی می‌رسد که ما عملاً نمی‌توانیم آن را فراهم کنیم. من خواهشم این است که ما زراعت چوب را به گفتن برنامه بلند زمان درنظر داشته باشیم‌، اما چوب‌های شکسته و افتاده را به صنعت کاغذ سازی تعلق دهند پولش را هم بگیرند.

اگر همه ما در بدنه دولت و نظام هستیم، نمی‌بشود یک تکه سود کند و جای دیگر زیان کند. نمی‌بشود که یک دستگاهی بگوید منفعت من این است این درآمدهای من لحاظ بشود، یک جای دیگر از منفعت او زیان ببرد.

* تسهیلات کارخانه مازندران توسط دولت پرداخت شده است؟

یک تسهیلات ۲۰۰ میلیاردی مصوب شده می بود که ۱۵۰ میلیارد سپس از چانه‌زنی‌های زیاد پرداخت شد، یقیناً قبلاً تسهیلاتی گرفته بودیم که به‌خاطر آن ۵۷ میلیارد برداشتند و مابقی را واریز کردند.

با اهمیت ترین مشکلی که ما در مازندران داریم، بدهی‌هایی است که در طول ۴ تا ۵ سالی که توقف مطرح منفعت‌برداری رقم خورد،‌ پیش آمده است،‌ ما سال ۱۴۰۲ نزدیک ۱۰۰ میلیارد تومان فقط مالیات سال ۹۶ تا ۹۸ را پرداخت می‌کنیم‌، هفته به هفته چک مالیاتی دو میلیارد و سه میلیارد پرداخت می‌کنیم، اداره گاز ۱۸ میلیارد مطالبات سنواتی قبل را با گرفتن اجرائیه از اداره ثبت گرفته از حساب ما برداشته است.

با اهمیت ترین مشکلی که داریم این است که در مسیر رسیدن به این خودکفایی اسم کارخانه سر زبان‌ها افتاده است و همه نهاد‌ها فکر می‌کنند ما به سود خوبی رسیده‌ایم‌، در نتیجه هر آنچه که سال‌های قبل بدهی داشتیم را می‌خواهند وصول کنند. این در حالی است که ما درآمدمان اشکار است، هنگامی که از آن برمی‌دارند، طبیعتاً ما باید به سمت سیستم بانکی برویم، سیستم بانکی یا قفل است یا تسهیلات با درصد بالاتر می‌دهد و ما را در یک دور باطل می‌اندازد، با اهمیت ترین مشکل ما همین او گفت و گو بدهی‌های قبلی است. به این علت اکنون مالیات یکی از چالش‌های ماست، برنامه دولت هم اخذ مالیات و درآمدزایی است. نظر ما این است که مقدار اقساط مالیات مجموعه‌هایی چون ما را زیاد تر کنند،‌ ما ۴۴ میلیارد را نمی‌توانیم در ظرف ۹ ماه پرداخت کنیم. بهتر است اقساط ۲۰ماهه و ۲۵ماهه در نظر بگیرند.

وزیر صمت برای کاغذ تا این مدت زمان نگذاشته است

 * آقای روغنی، با وجود مشکلاتی که بر شمردید و در ساختار سرزمین وجود دارد و از طرفی دولت نیز حمایترا در دستور کار قرار داده است،‌ به گفتن دبیر سندیکای تولیدکنندگان کاغذ راهکارتان برای برون رفت تشکیل از حالت جاری با وجود همه این مشکلات چیست؟

 یک بخشی از نوشته اقتصاد کلان سرزمین است که دست فردی نیست و عواملش را هم من گفتم، به چه علت امروز صنعت و اقتصاد سرزمین دچار تزلزل و مشکلات است، یک بخشی به اقتصاد کلان سرزمین بر می‌گردد،‌ متولی واقعی نوشته کاغذ وزارت صمت است، باید برنامه ریزی کند، آقای علی‌آبادی یا زمان نکرده یا نخواسته است. ایشان وزیر فعالی است و از نزدیک کارخانه‌هایی را بازدید کرده که جزو بزرگترین‌ها برای تشکیل کاغذ بسته بندی است وزارت صمت باید به طور اشکار روی مجموعه سلولزی تمرکز بیشتری داشته باشد، این به آن معنی نیست که ما با وزارت صمت ارتباطی نداریم،‌ هر زمان که خواستیم با خانم ابروفراخ و آقای برادران ربط گرفته‌ایم‌، ما از شخص وزیر انتظار داریم،‌ وزیری که برای موضوعات صنعت زیاد زمان می‌گذارد،‌ اما برای کاغذ تا این مدت زمان نگذاشته است. حتی جلسه کارگروه دولت هم وجود اشکار نمی‌کرد. بالاخره وزیر در یک جایگاه قانونی نشسته و انتظار این است که آقای وزیر خودش شخصا در ربط با کاغذ ورودی داشته باشند. شخص ایشان مقام پاسخگو به دولت و مجلس می باشند، علی‌رغم این که ما از طریق سندیکا از ایشان خواست داشتیم برای نشست و سخن بگویید این اتفاق نیفتاد. بعد راهکار مهم این است که وزارت صمت باید یک مقدار به ماموریت قانونی‌اش زیاد تر عمل کند.

* به‌گفتن جمع‌بندی مسئله‌ای مورد نظر دارید که بفرمایید؟

ممنونم از این که خبررسان از تنسیم همانند همه ده سال قبل از تشکیل کاغذ حمایتمی‌کند‌، امروز دغدغه دولت کاغذ تحریر است، پیشران این کار چوب و کاغذ مازندران و سپس از آن دیبای شوشتر و لوح سبز خوزستان، زاگرس شیراز و حتی می‌تواند کاغذ تبریز در منطقه شمال سرزمین باشد، چنانچه حمایتمناسب و برنامه مناسبی داشته باشیم، می توانیم حداقل از بین بردن نیازهای واقعی سرزمین را داشته باشیم. منتهی نباید چندان انتظار داشت که ۶ ماه دیگر این محقق بشود،‌ با زمان‌بندی، حمایتو برنامه ملزوم به نظرم تا نزدیک به یک سال دیگر می‌بشود، نیازهای واقعی سرزمین را کاملاً رفع کرد. مازندران در حال تشکیل است و اگر حمایتبیشتری بشود‌، تا ۷۰ هزارتن می‌تواند تشکیل داشته باشد،‌ دیبای شوشتر می‌تواند ۲۰ تا ۲۵ هزار تن تشکیل داشته باشد، کاغذ پارس می‌تواند به ۲۰ هزارتن برسد و ظرفیتی که برای زاگرس دیده شده نزدیک به ۴۰ هزار تن است که تا بخواهد راه بیافتد و کار کند، حداقل تا ۲۰ هزار تن می‌توان روی آن حساب کرد. کاغذ تبریز در شمال هم با ظرفیت ۶۰ هزار تن می‌تواند ۲۵ تا ۳۰ هزارتن تشکیل کند. جمع این اعداد‌، عدد قابل احتیاط‌ای است، چنانچه در یک برنامه‌ریزی درست قرار گیرند،‌ بی‌نیاز خواهیم شد.

کارگروه تخصصی باید از وزارت صمت اغاز بشود

کارگروه کاغذ باید تخصصی عمل کند، یعنی این که کارگروه فقطً تکلیفی برای مازندران، دیبای شوشتر و… تعیین کند،‌ راه به جایی نمی‌برد،‌ کارگروه تخصصی باید از وزارت صمت اغاز بشود، حوزه سلولزی باید این کار را انجام دهد، وزارت ارشاد نماینده مصرف‌کنندگان هم باید در کارگروه باشد،‌ آموزش و پرورش اضافه بشود، دستگاه‌های مسئول کنار هم قرار بگیرند تا یک برنامه برای صنایع سلولزی سرزمین تنظیم بشود. این نوشته از طریق سندیکا به وزارت صمت نظر شده است، وزارت صمت هم عمل های مقدماتی را انجام داده اما زیاد تر با جامعه آکادمیک مشورت می‌کند نه با جامعه‌ای که باپوست و گوشت با صنعت دچار شده‌اند و عملیاتی و میدانی سخن بگویید می‌کنند.

با عمل های دولت فاز اولیه برای گسترش کاغذ سرزمین اغاز شده است، ولی الزام این است جلسات بهتر، مهمتر و با کارشناسان نیرومندتر برگزار بشود. شرکت‌های پیشرو هم می‌توانند به‌گفتن سند پیشران کار را در مرکز جلو ببرند. کاغذ به‌گفتن یک شاخصه گسترش فرهنگی و گسترش‌یافتگی در حوزه سرزمین می‌تواند یک پیشران اقتصادی باشد تا چندی پیش کاغذ جزو پیشران‌های اقتصادی نبوده است و با تلاشی که سندیکا انجام داد، فکر می‌کنم پیشران یازدهم یا دوازدهم باشیم.

* آقای نیک‌نژاد، شما هم نکات پایانی را بفرمایید.

در حوزه فرهنگی طبیعتاً یکی از برنامه‌های مهمی که می‌بشود پیگیر می بود و در بهبود اوضاع فرهنگی سرزمین به خصوص سرانه مطالعه تاثیرگذار است،‌ او گفت و گو کاغذ است. ما در کارخانه مازندران هر چه توان داشتیم و داریم در حوزه کاغذ تحریر به میدان آوردیم، اگر پشتیبانی‌ها و دلسوزی‌ها علاوه بر دستگاه‌های فعال، در حوزه‌های دیگر هم زیاد تر بشود،‌ پیشرفت زیاد می کنیم. من به آینده کاغذ تحریر در سرزمین امید دارم، چون نیازمندی همیشه در سرزمین وجود دارد. واردات با دقت به اوضاعی که می‌بینم نمی‌تواند این سقف نیازمندی را پر کند و طبیعتا اگر یک مقدار دقت زیاد تر به کارخانجات کاغذسازی بشود و آنهایی که توان فعالیت دارند را به مدار بیاوریم، آنهایی که همانند کارخانه ما کار می‌کنند،‌ را حمایتبیشتری کنیم تا هم مصرف‌کننده دسترسی بهتری داشته باشد،‌ هم کیفیت بالاتر رود و هم قیمت کتاب پایین‌تر بیاید.

اظهارات رهبر انقلاب چراغ راه ماست

در جریان بازدید رهبر انقلاب از نمایشگاه کتاب تهران بر دو مسئله پافشاری شد،‌ ایشان فرمودند‌؛ “سالها بر تشکیل کاغذ تحریر پافشاری می‌کردم و همت نمی‌کردند،‌ الحمدلله امروز انها گفتند،‌ مجموعه‌هایی کار را اغاز کرده‌اند.”، این فرمایش ایشان برای ما امیدبخش می بود و چراغ راه ماست، رهبر انقلاب دو مطالبه داشتند؛ یک مقدار تشکیل کاغذ ایرانی زیاد تر بشود، دوم کیفیت افزایش اشکار کند‌، ما بر پایه فرمایش رهبر انقلاب و تاکیدی که داشتند به میدان آمدیم، همه تلاشمان این می بود که کیفیت را بالا ببریم.

باز هم اصرار می‌کنم که ادعا نداریم کاغذ ما با کاغذ گلاسه چهاررنگ یا چندرنگ موردنیاز برخی از کتاب‌های خاص رقابت می‌کند، ولی در حوزه کاغذ با استاندارد‌های حاضر مدعی هستیم که حداکثر کیفیت را اعمال می‌کنیم، تلاش و تلاش می‌کنیم این کیفیت را بهبود بخشیم که کمتر در جامعه نشر دچار مشکل شوند.

انتهای مطلب/