«آمرلی» روایت به مثابه منشوری چند وجهی_خبررسان

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبررسان از تنسیم؛ سریال«آمرلی» محصول سرزمین عراق که به تهیه کنندگی امیرپوروزیری تشکیل شده است و در بین عوامل فنی آن نیز به طور توامان از هنرمندان ایرانی و جهان عرب منفعت گیری شده است. مصطفی وقتی که بعد از پخش مجموعه «یوسف پیامبر»(فرج الله سلحشور) در کشورهای عرب زبان به بازیگری شناخته شده تبدیل شده است، نقش مهم این سریال را برعهده دارد و ناریمان الصالحی بازیگر محبوب عراقی، زوج او در این مجموعه محسوب می‌شود.

«آمرلی» قصه‌ای پرکشش دارد و بنای اولیه ساختمان درام و فرم ساختار روایی در آن به خوبی شکل گرفته و گسترش یافته است. این سریال با در هم آمیزی گونه‌های «معمایی»، «درام»، «رازآلود» و «عاشقانه» و این چنین با منفعت گیری از موضوعات روز منطقه در خلال داستان، از المان‌هایی دلنشین برای مخاطبان سود می‌برد و اقبال تماشاگران به این تاثییر در کشورهای منطقه مشخص می کند که احمد ابراهیم احمد در مقام کارگردان این تاثییر، به خوبی توانسته است از مصالحی که در اختیار داشته منفعت گیری‌ای مطلوب و صحیح داشته باشد.

عموما قضیه «برگشت» از موضوعات دلنشین و دراماتیک برای خلق یک تاثییر داستانی به حساب می‌آید. «آمرلی» نام منطقه‌ای در سرزمین عراق است و این مجموعه روایت‌گر خانواده‌ای است که بعد از سال‌ها زندگی در بغداد، به زادگاه خود در این شهر بازمی‌گردند. در این بین اما، برملا شدن رازهایی از قبل، ماجراهای مختلفی را به وجود می‌آورد. مصطفی وقتی در «آمرلی» در نقش یک خبرنگار عراقی ظاهر شده است و با لهجه و زبان عربی ایفاگر شخصیتی به نام «رافد» است.

داستان این سریال حول محور این کاراکتر شکل گرفته و بسط یافته است. بازدید کارنامه بازیگری مصطفی وقتی مشخص می کند که او مدام در انتخاب‌های خود ایفاگر کاراکترهایی بوده که هر بار چالشی تازه را پیش روی این بازیگر قرار داده‌اند. بازی در نقش رافد و همکاری با کارگردان و بازیگرانی عرب زبان، توانایی‌ای زیاد متفاوت برای او به حساب می‌آید. وقتی به خوبی توانسته در قالب یک شخصیت عراقی جای گیرد و بازی یکدست و روان او، از امتیازهای مثبت «آمرلی» به حساب می اید.

در این مجموعه علاوه بر نبرد نیروهای نظامی سرزمین عراق با تروریست‌های تکفیری، نقبی به قبل و خیانت‌های حزب بعث در این سرزمین زده می‌شود. با وجود آنکه ساختار معمایی نقش مهم را در روایت «آمرلی» برعهده دارد، اما شکل گیری یک مثلث عاشقانه و عکس العمل‌های متفاوت پرسوناژهای دچار در این ماجرا نیز، بخشی دیگر از موقعیت‌های داستانی این سریال پر کم شدن و خیز را شکل داده است.

برگ برنده «آمرلی» در فیلمنامه پرجزئیات و طراحی کاراکترهای چند وجهی آن نهفته است. برای نمونه شخصیت رافد با بازی وقتی، در موقعیت‌های مختلفی که عموما به طور ناخواسته دچار آن می‌شود، بسته به شرایط روحی و روانی خود، رفتارهای متفاوت و گاه اضطراب از خود ابراز می‌دهد و همین مسئله علتمی‌شود تا این پرسوناژ برای مخاطب باورپذیر بوده و او هم چنان برای پیگیری سرنوشتش مشتاق باقی بماند. به علاوه، نویسندگان این تاثییر بر روی مسائل فرهنگی مشترک بین کشورهای منطقه تاکیدی اختصاصی داشته‌اند و این نوشته نیز علتدیده شدن هرچه زیاد تر این مجموعه در بین کشورهای حوزه خاورمیانه و همینطور آسیا میانه خواهد شد.

«آمرلی» در مطرح روایی خود به خوبی توانسته است تا تعادلی منطقی بین موضوعات ژنریک برقرار کند. این سریال بر روی گونه‌های پرطرفداری بین مخاطبان جهانی دست گذاشته است که به موازات یکدیگر پیش رفته و هر یک به اندازه مطلوب مورد پرداخت قرار گرفته‌اند. این چنین در یک ساختار در هم تنیده، هر یک از این ژانرها بر یکدیگر تاثییر گذار می باشند و موضوعات روایی تاثییر به طور تو در تو و دومینو وار، از دل یکدیگر خلق خواهد شد. سیر گسترش داستان و همینطور معارفه شخصیت‌ها در تکه‌های ابتدایی در این سریال به طوری رقم خورده است که به گمان زیاد در آینده ناظر نقاط عطف زیاد و چالش‌های تعداد بسیاری پیش روی شخصیت‌ها خواهیم می بود. پیش بینی در خصوص کیفیت نهایی این مجموعه تا این مدت زیاد سریع است اما در کل، «آمرلی» از ویژگی‌های بسیاری سود می‌برد که می‌تواند در ایران نیز مخاطبان بسیاری را با خود همراه کند و کم کم گستره تماشاگر‌های خود را هر چه زیاد تر افزایش دهد.

انتهای مطلب/