متحجران علمی؛ مانع منفعت گیری بیماران دیابتی از قلم‌های انسولین_خبررسان

خبررسان: فریدون مهبودی، بنیان‌گذار گروه دارویی سیناژن، او گفت: ما امروز با اتفاق‌ای به نام تحجر علمی و اقتصادی مواجهیم که از هر نوشته فرد دیگر جدی‌تر است. این تحجر جهت می‌شود پیشنهاد‌های علمی در ایران تحت تأثیر مصلحت‌ها و فشارهای گوناگون قرار بگیرد و الزام دارد که از ورود متحجران علمی به فناوری های نوین جلوگیری کرد.

وی در پنل سیر گسترش تولیدات بایوتکنولوژی در چهارمین کنگره ایران‌بایو این چنین افزود: امروز نوشته تزریق انسولین به‌صورت پیشرفته نقل است؛ در حوزه پزشکی، فناوری‌هایی وجود دارد که حاصل ترکیب مکانیک، الکترونیک، فناوری اطلاعات و علوم زیستی (بیوتکنولوژی) است. این چهار حوزه با هم ادغام خواهد شد و دستگاهی

را می‌سازند که می‌تواند به‌صورت خودکار حتی در خواب حالت بیمار را تشخیص دهد و انسولین موردنیاز را تزریق کند. اما در سرزمین ما، به علت همین تحجر علمی و اقتصادی، تا این مدت از این ابزارها و راه حلهای نوین به شکل مطلوب منفعت گیری نمی‌شود یا به آن‌ها برتری داده نمی‌شود.

مهبودی با گفتن این که تحجر علمی و اقتصادی علتشده است مشکلاتی در عرصه گسترش نیز تشکیل شود، اظهار داشت: به نظر می‌رسد عوامل بسیاری در عقب‌ماندگی جاری ما سهم دارند؛ برای نمونه، تعدد مراکز نظارتی و بوروکراسی زیاد، یکی از دلایل مهم کندی پیشرفت در حوزه فناوری و درمان است.

وی این چنین در ادامه گفت: قضیه تصادفات جاده‌ای است که سالانه علتمرگ ده‌ها هزار

نفر می‌شود؛ جان انسان در این بین، متأسفانه از دید برخی مسئولان، آن اهمیت واقعی را اشکار نمی‌کند در حالی که ما نهادی به نام «وزارت بهداشت» داریم که مأموریتش نگه داری و ترقی جان انسان‌ها است؛ اما بعضی اوقات ساختارها و فرایندهای پیچیده اداری مانع اجرای درست ماموریت های می‌شود. یا هنگامی سازمان استاندارد درمورد مواد غذایی یا دارویی داخل عمل می‌شود، نهاد فرد دیگر – برای مثالً قسمت فرد دیگر از دولت یا برخی گروه‌های ذی‌نفوذ – کارشکنی می‌کنند. این پراکندگی ماموریت های و تعدد نهادهای موازی، قضیه‌ای جدی است.

مهبودی تصریح کرد: این چنین در مواقعی که راهکارهای درمانی یا راه حلهای علمی نوینی به سرزمین داخل می‌شود، مقاومت‌هایی صورت می‌گیرد

و امکان پذیر مجوز ملزوم به‌موقع صادر نشود؛ در نتیجه، بیماران متضرر خواهد شد. به‌گفتن مثال، امکان پذیر برای یک روش درمانی تازه یا واردات تجهیزات پیشرفته، مشکلاتی از سوی قسمت‌های اداری یا نظارتی تشکیل شود که فرآیند کار را طویل کند.

وی این چنین اصرار کرد: در نهایت، معتقدم تا وقتی که تحجر علمی و اقتصادی بر فضای تصمیم‌گیری سرزمین حاکم باشد، و ساختارهای نظارتی و اجرایی دچار موازی‌کاری و بوروکراسی پیچیده بمانند، گسترش و پیشرفت واقعی در حوزه‌های فناوری، پزشکی و صنعت به‌کندی پیش می‌رود یا متوقف می‌شود. همه ما، اعم از مسئولان، فناوران و نهادهای تصمیم‌گیر، باید در جهت از بین بردن این مانع ها تلاش کنیم.